Minimalistyczne komody to meble przede wszystkim funkcjonalne i ergonomiczne. Cechują się prostą formą, kolorystyką i wzornictwem. Nie oznacza to jednak, że są nudne czy pozbawione wyrazu. Minimalistyczne komody mogą mieć wiele uroku i pasują do wielu współczesnych aranżacji. Sprawdź, co je wyróżnia oraz jak i gdzie je wykorzystać.

Czym jest minimalizm we wnętrzach i meblarstwie?

Zacznijmy od tego, czym jest minimalizm. W filozofii określenie to dotyczy ograniczenia wymagań, potrzeb i dążeń do niezbędnego minimum. W szerokim ujęciu sprowadza się jednak do przewartościowania priorytetów — odrzucenia tych elementów życia (zachowań, postaw, przekonań itp., ale również przedmiotów fizycznych), które nie mają wartości dla jednostki (nie wnoszą nic do życia). Filozofia minimalistyczna jest więc dążeniem do zidentyfikowania i skupienia się na sprawach i rzeczach wzbogacających jednostkę w jakiś sposób, przy czym chodzi tu raczej o bogactwo wewnętrzne niż o stan posiadania.

Minimalizm stoi zatem w opozycji do konsumpcjonizmu, wyścigu szczurów i kultury, w której sukces i szczęście uzależnia się od grubości portfela czy osiągniętego stanowiska. Minimaliści odrzucają społeczne schematy i popkulturowe uwarunkowania, które narzucają nieosiągalne standardy i ciągłą gonitwę za szczęściem na rzecz doświadczania tu i teraz. Według nich radość i spełnienie daje bogate życie wewnętrzne, a nie nowy samochód, wielki dom czy kolejny stopień w korporacyjnej hierarchii.

Filozofia minimalizmu w sposób oczywisty przekłada się na organizację przestrzeni — wyposażenie i wystrój wnętrz. Głęboka analiza priorytetów i indywidualnych potrzeb sprawia, że minimalistyczne wnętrza z założenia są (a przynajmniej powinny być) wyjątkowo spersonalizowane i przemyślane. Każdy element — meble, akcesoria i dekoracje — ma tutaj swoją jasną funkcję i znaczenie — nie globalne czy społeczne, ale indywidualne.

Minimalizm nie znosi więc nadmiaru i przesady. Wnętrza w tym stylu nie są na pokaz, nie mają nic udowadniać i o niczym świadczyć. Są antytezą wystawnych aranżacji pałacowych, w których każdy element wyposażenia ma być pochwałą gustu i bogactwa mieszkańców. Minimalizm jest skromny, prosty i funkcjonalny, a przy tym bardzo osobisty.

Nie oznacza to jednak, że minimalistyczne wnętrza są brzydkie, nudne, sterylne czy ponure. Ten styl jest formalnie prosty, ale w tym kryje się jego urok.

Minimalistyczny design

Minimalistyczny design dba o doskonale wyważone proporcje, wykorzystanie wysokiej jakości materiałów oraz niezwykłą precyzję wykonania. Pojawiają się tu mocne linie i proste kąty, a więc wyraźnie, wręcz chirurgicznie wycięte sylwetki. Gładkie fronty często pozbawione są uchwytów, a blaty są równo ścięte z obrysem korpusu. Dzięki temu na pierwszy plan wybija się faktura materiału i kolor mebla. Idealnie więc sprawdzi się tu lite drewno, które prostą formę wzbogaca o intrygujący rysunek usłojenia.

Dobry design minimalistyczny jest wysublimowany. Przemyślany jest w nim każdy detal, linia i proporcja. To estetyka wysoka, która nie opiera się na jarmarcznych dekoracjach i bibelotach, a na globalnym obrazie każdego elementu i jego miejsca w większej całości.

Krótka historia komody

Historia komody jest długa i bardzo ciekawa. Klasyczne meble tego rodzaju są wręcz totalnym zaprzeczeniem idei minimalizmu. Było to bowiem wyposażenie dostępne jedynie dla najbogatszych. Ale zacznijmy od początku.

Korzenie komody sięgają Francji XVII wieku i dworu ówczesnego Króla Słońce — Ludwika XVI. Pracujący dla króla ebenista (wytwórca artystycznych mebli) — Charles André Boulle — stworzył pierwszy mebel wyposażony w szuflady.

Konstrukcja ta zastąpić miała powszechnie używane skrzynie i kufry służące do przechowywania odzieży, pościeli, bielizny stołowej i innych przedmiotów. Korzystanie ze skrzyń nie było szczególnie wygodne, wyszukanie konkretnych rzeczy wymagało przekładania innych przedmiotów, schylania się itd.

Mebel zbudowany przez Boullego miał szuflady, był więc znacznie bardziej funkcjonalny, co od razu doceniono. Świadczy o tym nawet sama nazwa mebla — francuskie “commode” oznacza bowiem “wygodny” lub “odpowiedni”.

Komody przez długi czas pozostawały meblami niezwykle ekskluzywnymi. Ozdabiano je intarsjami i inkrustacjami z drogich materiałów — egzotycznego drewna, kości słoniowej, kamieni szlachetnych. Korpus koniecznie musiał być wyniesiony na dekoracyjnych, fantazyjnie rzeźbionych nóżkach. Fronty i boki (często o obłych kształtach) zdobiono kunsztownymi malunkami, złoceniami, płaskorzeźbami itp.

Komody były więc meblami wyjątkowo wystawnymi, często zajmującymi centralne miejsce w pomieszczeniu. Pozwolić mogli sobie na nie wyłącznie bogaci i dobrze sytuowani. Ta sytuacja zmieniała się bardzo powoli i tak naprawdę dopiero w XIX wieku zaczęto zwracać uwagę na komody prostsze i tańsze, co otworzyło drogę do ich upowszechnienia.

Dziś komody wciąż mogą być centralnym elementem aranżacji. Nadal dostępne są modele wystawne i bogato zdobione, ale nie tylko. Mebel dostosował się do zapotrzebowania klientów, coraz częściej ma zatem prostą formę. Wciąż urzeka funkcjonalnością i zapewnia wygodę, ale bez zbędnego blichtru. Z mebla, który świadczył o najwyższym statusie i bogactwie, stał się zwykłym, choć nie pozbawionym uroku elementem domowego wyposażenia.

Minimalistyczne komody różnego typu

Minimalistyczne komody to ciekawy przykład drastycznych zmian w designie i roli, jaką odgrywają elementy domowego wyposażenia w różnych okresach historycznych. Mebel, który wręcz krzyczał swoją wystawnością i przepychem i był symbolem statusu, dziś stanowi wręcz uosobienie założeń minimalizmu. Doskonale bowiem łączy wysoką funkcjonalność i wygodę użytkowania z prostotą formy i wzornictwa.

Pod względem praktyczności minimalistyczne komody nie mają sobie równych. Wynika to z szerokich możliwości konfiguracji modułów funkcjonalnych. W zależności od potrzeb i preferencji użytkowników mogą być wyposażone wyłącznie w szuflady, jak w modelach Minimal 2112, Koli 1406 i Greg 2413, w same szafki z drzwiczkami, jak w modelach Steel 2217, Retro 2512 i Golo 2614, lub w kombinację tych modułów, jak w komodzie Retro 2518, Steel 2228 i Bianco 9818.

Warto zauważyć, że przedstawione przykłady różnią się nie tylko obecnością poszczególnych modułów, ale również ich rozmieszczeniem, a także gabarytami. Znajdziemy więc komody wąskie i szerokie, a także komody niskie i wysokie. Są to zatem meble o niemal dowolnych wymiarach, proporcjach i budowie.

Różnorodność form i funkcji sprawia też, że komody stały się meblami uniwersalnymi. Odpowiednio dobrane mogą skutecznie zastąpić szafki RTV czy kredensy. Sprawdzą się też w każdym pomieszczeniu. W sypialni i garderobie spełnią swoją pierwotną funkcję — mebli do przechowywania odzieży, bielizny i różnych dodatków. Wykorzystane w salonie mogą być magazynem na rozmaite przedmioty, ale również centralnym punktem aranżacji i miejscem ekspozycji pamiątek, fotografii czy ważnych dla domowników bibelotów. W kuchni lub jadalni pomogą w organizacji naczyń, sztućców i innych utensyliów, a pokoju dziecka będą doskonałe do poukładania ubranek, zabawek, przyborów szkolnych itp.

Co charakteryzuje minimalistyczne komody?

Minimalistyczne komody wyróżnia przede wszystkim prosta forma. To meble o skrzyniowej konstrukcji, pozbawione zbędnych detali, dodatków i ozdobników. Zazwyczaj mają proste linie i kąty oraz gładkie fronty, boki i blaty bez tłoczeń, żłobień itd.

Często są to meble na nóżkach — oczywiście prostych, bez dekoracyjnych detali. Choć zdarzają się również minimalistyczne komody bez nóżek, z korpusem osadzonym bezpośrednio na podłożu. Przykładem mogą być tu meble z kolekcji Vento.

Piękno minimalistycznych komód (i innych mebli) płynie zatem nie z ich wybujałego, ozdobnego wzornictwa. Mamy tu proste, ostro wycięte sylwetki, gładkie powierzchnie i minimum dodatkowych elementów. Konstrukcja w pełni służy funkcjonalności, co widzimy np. w kolekcji Minimal. Prosta, choć niebanalna rama pozwala tu podnieść zarówno dolny, jak i górny moduł tych mebli. Dzięki temu komody z tego zestawu zyskują dodatkową funkcjonalność — otwartą półkę — a przy tym świetnie też wyglądają.

Jeszcze prostszą budowę mają komody z kolekcji Steel. Pozbawione są nawet uchwytów, które zastąpiono systemem push-to-open. Dzięki temu ich sylwetka jest bardzo gładka i wyraźnie zaznaczona. Jednocześnie jednak korpusy wykonano ze stosunkowo cienkich elementów, co sprawia, że cały mebel nabiera lekkości, delikatności i ogłady.

Warto zauważyć, że minimalistyczne komody, choć proste, wciąż są piękne. To zasługa dobrych proporcji, dbałości o precyzję wykonania, ale przede wszystkim odpowiednich materiałów. Minimalistyczne komody z drewna wygrywają w przedbiegach z meblami z innych materiałów. Ich estetyka wypływa bowiem z uroku samego drewna. Jego ciepła barwa i intrygujący rysunek usłojenia są dostateczną dekoracją. Prosta forma pomaga je tylko wyróżnić, dzięki czemu minimalistyczne komody drewniane bronią się same.

Minimalistyczne komody nie tylko do minimalistycznych aranżacji

Co istotne, minimalistyczne komody to wyposażenie, które sprawdzi się nie tylko w aranżacjach w typowo minimalistycznych. Większość współczesnych nurtów wnętrzarskich czerpie bowiem z wysokiej funkcjonalności i przejrzystości koncepcji minimalizmu.

Styl skandynawski, loftowy, eko, a nawet współczesne odmiany rustykalizmu czy estetyki high-tech wyraźnie inspirują się minimalistycznymi formami i designem. To nie powinno dziwić. Meble minimalistyczne są bardzo praktyczne, wygodne, a przy tym eleganckie. Są też świetną odtrutką na drobnomieszczański przepych i kiczowaty blichtr, który zawładnął polskimi wnętrzami po PRL-u.

Po czasach niedoborów i niedostatków Polacy wyraźnie zachłysnęli się możliwościami, jakie otworzył przed nimi wolny rynek. Modne było więc to, co ozdobne — potężne, bogato dekorowane i bardzo masywne segmenty, wykończenia na wysoki połysk itp.

Te zapędy szybko zweryfikował rachunek ekonomiczny, więc marzenia o kolonialnych czy prowansalskich klasykach często kończyły się w znanej skandynawskiej sieciówce. Ma to oczywiście swoje złe i dobre aspekty. Z jednej strony sieciówkowa tandeta zawładnęła wnętrzami. Szybkie zakupy tanich mebli sprawiły, że zaczęliśmy się otaczać zbędnym wyposażeniem, którego jakość pozostawia wiele do życzenia. Z drugiej strony jednak na nasze gusta zaczęła wpływać skandynawska estetyka, która wyraźnie inspirowana jest minimalizmem.

Uproszczenie konstrukcji wynika zresztą nie tylko z kwestii estetycznych. Minimalistyczne komody są też znacznie tańsze w produkcji od bogato dekorowanych modeli. Proste formy zaczęły więc dominować i to nie tylko wśród wyznawców twardej minimalistycznej filozofii życia.

Wszechobecny minimalizm

Dziś minimalistyczne meble spotykamy więc wszędzie — przenikają nawet do stylów klasycznych, gdzie stosuje się je jako kontrapunkty, mające nieco wyciszać i uspokajać aranżacje. Działa to rzecz jasna także w drugą stronę — do minimalistycznych wnętrz wstawia się elementy (często są to właśnie komody) o bardziej wybujałej formie. Pomagają one przełamać prostotę i monotonię i wprowadzają zaskakujące akcenty.

Dopasowanie mebli do aranżacji w dużej mierze zależy też od wykończenia, a nie od samej konstrukcji. Nawet najprostsze formy można dostosować do bardziej wystawnych wnętrz, stosując odpowiednie kolory, technikę decoupage czy odpowiednie metody postarzania mebli. Nic nie stoi przecież na przeszkodzie, by białe fronty mebli z kolekcji Bianco przemalować na inne barwy, a bardzo prostą formę komody James 1618 dopasować do loftu przez bielenie i przecieranie.

To właśnie prostota formy i brak narzuconej dekoracyjności sprawiają, że minimalistyczne komody pozwalają popuścić wodze fantazji. Można je wykończyć na wiele sposobów, zestawiać z elementami w różnym stylu i w różnych konfiguracjach. To meble funkcjonalne i estetyczne, a przy tym wyjątkowo uniwersalne i oferujące wiele możliwości.