Przestrzeń do nauki i zabawy - czyli jak urządzić pokój dziecięcy?
Dziecko już od etapu przedszkolnego potrzebuje miejsca do zabawy, nauki/rozwoju i oczywiście snu. Te trzy strefy często się przeplatają, jednak ważne, aby dla każdej z powyższych czynności była jasno określona przestrzeń. Jak urządzić pokój dziecięcy, aby spełniał wymogi praktyczne i jednocześnie podobał się zamieszkującemu? Jak połączyć kolorowe zabawki z miejscem, w którym dziecko powinno się skupić lub zasnąć w spokoju? I jak zorganizować to wszystko na małej powierzchni?
Sen, zabawa i nauka – trzy równoważne filary
Dla dziecka zwykle najważniejsza jest zabawa, z kolei dla rodziców sen i nauka. Jeśli urządzamy pokój dziecięcy, powinniśmy uwzględniać wszystkie trzy aspekty. Wraz ze wzrostem pociechy zmieniają się powierzchnie, których maluch/nastolatek potrzebuje do danej czynności.
Pokój dziecięcy dla przedszkolaka
W tym wieku najważniejsza jest zabawa, a więc zorganizujmy przestrzeń meblową tak, aby malec miał dużo miejsca do bawienia się na podłodze. To tam spędzać będzie większość czasu. Warto zadbać o komfort termiczny poprzez duży dywan lub wykładzinę. Istnieje wiele bardzo atrakcyjnych propozycji dla dzieci, jak np. dywany przedstawiające ulice, parki czy osiedla, co rozbudza kreatywność dziecka i zachęca do zabawy. Jednokolorowy, jasny dywan z długim włosiem to zdecydowanie nie jest dobre rozwiązanie. Po pierwsze istnieje bardzo duża szansa, że w krótkim czasie coś się wyleje lub zabrudzi. Po drugie długie włosie nie sprzyja budowlom z klocków, jeżdżeniu samochodzikami czy układaniu puzzli. W dodatku w takim gąszczu łatwo ukryje się mały klocek, który odnajdziemy w bolesny sposób, gdy niechcący na niego nadepniemy.
Oprócz przestrzeni na podłodze przedszkolakowi przyda się małe biurko/stolik. Dzieci w tym wieku chętnie rysują, lepią z plasteliny czy tworzą rozmaite sztuki artystyczne. Dobrze jest więc zorganizować ergonomiczne miejsce, aby rozwój plastyczny, manualny i intelektualny dziecka w tym wieku przebiegał w sprzyjających mu warunkach.
Na koniec łóżeczko dla dziecka. Zwykle dzieci w wieku przedszkolnym nie śpią już z rodzicami ani nie korzystają z łóżeczka szczebelkowego. Nie mniej na sen nadal przypada niemal połowa doby. Łóżeczko dla dziecka powinno być niskie i może posiadać asekuracyjne barierki. Praktycznym rozwiązaniem jest kupno modelu, który rośnie razem z dzieckiem. Najlepiej z drewna, aby było naturalne, wygodne i wytrzymałe. Dobierzmy do tego pościel z atrakcyjnymi motywami, delikatną lampkę nocną i kilka misiów lub poduszek dekoracyjnych. Przytulnie urządzone łóżeczko może zapobiec nocnym wędrówkom malucha do łóżka rodziców.
Pokój dziecięcy dla ucznia szkoły podstawowej
Dziecko rośnie, coraz mniej czasu spędza na zabawie, a więcej przy książkach lub komputerze. Aby zadbać o prawidłową postawę konieczne jest kupno dużego biurka oraz wygodnego krzesła – najlepiej z regulacją wysokości. Ergonomiczna pozycji przy biurku to dbanie o prawidłową postawę, co jest szczególnie ważne w przypadku dzieci mało interesujących się sportem. Blat powinien być wystarczająco szeroki i długi, aby pomieścić podręczniki, zeszyty czy komputer. Dobrym pomysłem jest kupno biurka z dodatkowymi półkami lub szufladami na akcesoria biurowe. Jeśli nie mamy takiego mebla, postawmy blisko biurka regał, na którym znajdzie się miejsce na książki, zeszyty, potrzebne w szkole przedmioty. Zamiast szuflad można zdecydować się na ozdobne pudełka lub koszyki.
Dziecko rozpoczynające wiek nastoletni dużo czasu może też spędzać na łóżku oglądając filmy, czytając książki, grając w gry czy rozmawiając z kolegami. Praktyczne łóżko dla dziecka może być wyposażone w szuflady, do których w mgnieniu oka schowa się pościel przed przyjściem gości czyniąc tym samym łóżko – kanapą.
Jak urządzić pokój dla nastolatka?
To zagadnienie nie jest już oczywiste. Z pewnością nadal potrzebujemy dużo miejsca do nauki, jednak nie zawsze ta nauka odbywa się przy biurku. Długie godziny czytania książek czy podręczników coraz częściej odbywają się na łóżku/podłodze/w fotelu i w wielu innych miejscach. Aranżując pokój dla nastolatka dobrze więc zadbać o odpowiednie oświetlenie miejsc, gdzie nastolatek się uczy. Mocna lampka przy łóżku i wygodne podparcie pleców to ważne aspekty.
Nastoletni wiek sprzyja rozwijaniu pasji. W związku z tym dobrze jest zorganizować przestrzeń w taki sposób, aby znalazło się miejsce na taniec, pianino, sztalugę, perkusję, ławeczkę do ćwiczeń itp. Odwiedziny znajomych nie opierają się już na zabawie, lecz rozmowach przy przekąskach, wspólnym oglądaniu filmów czy graniu w gry. Przydać się więc może niewielki stolik kawowy. Nastolatki dodatkowo ucieszą się z toaletki, przy której uczyć się będą makijażu. Chłopcy z kanapy lub foteli przed telewizorem, aby wygodnie móc przeprowadzać rozgrywki z kumplami czy kibicować podczas meczów.
Jakie meble do pokoju dziecięcego?
Jeśli mamy dużo pieniędzy i chce nam się co kilka lat zmieniać wystrój pokoju, możemy wybierać dokładnie takie, jakie w danej chwili podobają się nam i dzieciom. Jeśli jednak szukamy czegoś ekonomicznego, ponadczasowego i praktycznego – koniecznie wybierzmy meble z litego drewna. Ich uniwersalizm pozwoli dopasować się do każdego wnętrza. W pokoju malucha będzie wytchnieniem od kolorowych zabawek, wzorzystych tapet i naklejek. Z kolei u nastolatka zachęcać będzie dorosłością i jakością. Drewniane meble są wytrzymałe, a dodatkowo łatwo odnowić ich powierzchnię bez konieczności kupna nowych elementów co kilka lat.
Czego nie robić urządzając pokój dziecięcy?
Przede wszystkim nie należy sugerować się tylko swoim zdaniem. Skoro w pokoju mieszkać ma nasze dziecko, to jemu powinno podobać się wnętrze nawet, gdy niekoniecznie idzie w parze z naszym gustem. Pozwolenie dziecku wybrać kolor ścian, meble czy dodatki sprawi mu dużą przyjemność, a dodatkowo będzie nauką ponoszenia odpowiedzialności za swoje decyzje.
Co za dużo to niezdrowo. Zasada obowiązuje w każdej dziedzinie. Zbyt dużo różu dla naszej małej księżniczki lub zbyt wiele dekoracji na ścianach, półkach czy szafach może przytłaczać. Pamiętajmy, że mamy wpływ na kształtowanie gustu naszego dziecka. Może warto zostawić nieco pustych ścian, aby pociecha sama zaproponowała aranżację? Przede wszystkim zadbajmy o stonowane kolory i brak chaosu w strefie nauki. Zbyt dużo elementów rozpraszających może powodować trudności w skupieniu się.
Jak zorganizować wspólny pokój dziecięcy?
Gdy mamy jedno dziecko w pokoju lub dzieci w podobnym wieku i tej samej płci – aranżacja spójnego pokoju dziecięcego nie powinna być trudna. Co jednak w sytuacji, gdy musimy pomieścić w jednym pomieszczeniu dziewczynkę i chłopca lub dzieci z dużą różnicą wieku? Dysonując przestrzenią można w ciekawy sposób podzielić pokój na dwie strefy. Uczynimy to za pomocą ścianek czy regałów. Można także wyznaczyć przestrzeń dla każdego dziecka za pomocą różnych kolorów lub mebli. Dwie ściany pomalowane na różowo, a dwie na niebiesko mogą ciekawie współgrać, jednak zastosujmy jeden rodzaj podłogi lub dywanu oraz jeden kolor mebli. Można także urządzić pomieszczenie w neutralnych barwach, które pasować będą obojgu. Dzieci spersonalizują sobie własne kąty za pomocą prywatnych przedmiotów i akcesoriów.
Mnogość możliwości doboru tapet, kolorów, mebli czy akcesoriów dekoracyjnych to duża pomoc w aranżacji trudnych przestrzeni. Gdy brakuje pomysłu, warto poszukać inspiracji na grupach wnętrzarskich, blogach o tematyce aranżacji pokojów dziecięcych, katalogach meblowych lub na stronach typu Pinterest.
Komentarze